Ik weet niet wat ik zeggen moet, hier zijn echt geen woorden voor.
Woorden schieten tekort wanneer het liefste bezit herinnering wordt....
Met diep ongeloof hebben we kennis genomen van het onbeschrijfelijke lot dat jullie getroffen heeft.
Troostende woorden zijn moeilijk te vinden voor dit onmetelijke verlies.
Wat een intens verdriet en gemis, in onze gedachten zijn we bij jullie.
Hoe donker ook de nacht kan zijn, er komt altijd een nieuwe dag.
"Indien ik je dragen kon over de diepe grachten van je angsten heen dan droeg ik je uren en dagen lang."
Als ik de woorden kende die je zouden troosten, dan zou ik ze je schrijven. Maar ik weet ze niet, dit verdriet is te groot.
"Er is niets dat voorgoed verdwijnt als men de herinneringen bewaart"
Soms gebeuren er dingen die je niet kunt begrijpen, dingen die je machteloos maken. Wij wensen jullie heel veel sterkte.