Ik weet niet wat ik zeggen moet, hier zijn echt geen woorden voor.
Dans met je angsten, spreek met je zorgen. Hoe zwaar het soms lijkt, het wordt altijd weer morgen.
Onwaarschijnlijk, onwerkelijk en oneerlijk. Rust zacht.
Als ik de woorden kende die je zouden troosten, dan zou ik ze je schrijven. Maar ik weet ze niet, dit verdriet is te groot.
Troostende woorden zijn moeilijk te vinden voor dit onmetelijke verlies.
"Indien ik je dragen kon over de diepe grachten van je angsten heen dan droeg ik je uren en dagen lang."
Rust zacht….. veel sterkte voor alle nabestaanden.
Ik heb geen woorden voor het verschrikkelijke verlies. Ik zou willen dat het anders was en ik wens jullie alle sterkte en kracht voor de komende periode.
Woorden schieten tekort wanneer het liefste bezit herinnering wordt....
Woorden van troost, ik kan ze niet vinden. Wat kun je immers zeggen? Veel sterkte, moed en kracht om dit verlies te dragen.