Dans met je angsten, spreek met je zorgen. Hoe zwaar het soms lijkt, het wordt altijd weer morgen.
Als ik de woorden kende die je zouden troosten, dan zou ik ze je schrijven. Maar ik weet ze niet, dit verdriet is te groot.
Hoe donker ook de nacht kan zijn, er komt altijd een nieuwe dag.
Voorgoed uit ons midden maar nooit uit ons hart.
Wat een intens verdriet en gemis, in onze gedachten zijn we bij jullie.
"Indien ik je dragen kon over de diepe grachten van je angsten heen dan droeg ik je uren en dagen lang."
In gedachten zijn we bij jullie. Wij willen jullie heel veel sterkte en kracht wensen met dit intense verdriet.
Onwaarschijnlijk, onwerkelijk en oneerlijk. Rust zacht.
Met diep ongeloof hebben we kennis genomen van het onbeschrijfelijke lot dat jullie getroffen heeft.
Woorden van troost, ik kan ze niet vinden. Wat kun je immers zeggen? Veel sterkte, moed en kracht om dit verlies te dragen.
