Dans met je angsten, spreek met je zorgen. Hoe zwaar het soms lijkt, het wordt altijd weer morgen.
Woorden van troost, ik kan ze niet vinden. Wat kun je immers zeggen? Veel sterkte, moed en kracht om dit verlies te dragen.
Wat een intens verdriet en gemis, in onze gedachten zijn we bij jullie.
"Indien ik je dragen kon over de diepe grachten van je angsten heen dan droeg ik je uren en dagen lang."
Ik weet niet wat ik zeggen moet, hier zijn echt geen woorden voor.
Soms is er zoveel wat we voelen maar is er zo weinig wat we weten te zeggen.
Hoe donker ook de nacht kan zijn, er komt altijd een nieuwe dag.
Woorden schieten tekort wanneer het liefste bezit herinnering wordt....
Ik heb geen woorden voor het verschrikkelijke verlies. Ik zou willen dat het anders was en ik wens jullie alle sterkte en kracht voor de komende periode.
Als ik de woorden kende die je zouden troosten, dan zou ik ze je schrijven. Maar ik weet ze niet, dit verdriet is te groot.
