Er is zoveel wat we voelen maar is er zo weinig wat we weten te zeggen. Heel veel sterkte.
Gecondoleerd met dit enorme verlies.
Onwaarschijnlijk, onwerkelijk en oneerlijk. Rust zacht.
"Indien ik je dragen kon over de diepe grachten van je angsten heen dan droeg ik je uren en dagen lang."
Troostende woorden zijn moeilijk te vinden voor dit onmetelijke verlies.
Voorgoed uit ons midden maar nooit uit ons hart.
Woorden van troost, ik kan ze niet vinden. Wat kun je immers zeggen? Veel sterkte, moed en kracht om dit verlies te dragen.
Ik weet niet wat ik zeggen moet, hier zijn echt geen woorden voor.
"Er is niets dat voorgoed verdwijnt als men de herinneringen bewaart"
Als ik de woorden kende die je zouden troosten, dan zou ik ze je schrijven. Maar ik weet ze niet, dit verdriet is te groot.